سال 1394 مبارک...

سلام قند عسل مامان...

سال نو مبارک، اولین عیدت مبارک البته تو دل مامانی

بهار با قدم هاش از بین گذر زمستون نه چندان سرد و سخت از راه رسیده؛

فندق مامان الان که لحظه به لحظه و دقیقه به دقیقه داری تو دلم قد میکشی و من انتظار به آغوش کشیدنتو دارم میکشم میخوام از آدما و از قصه ی زندگی برات بگم ؛

از این گذر روز ها و ماه ها، از این سال ها که میان و میرن ، از تحویل یک سال نو

از اومد ورفت این روزها و ما ها و سال هاست که آدما میان و قد میکشن و یاد میگیرن و تجربه میکنن و تو یه کلام زندگی میکنن

همیشه به رسم قدیم آخرای سال که میشه همه یه جورایی جنب و جوش و شور و شوق زیادی دارن

همه میخوان کارای ناتمومشون رو تموم کنن و آماده و مهیا برای یه شروع دوباره تو یه سال جدید بشن؛

یه شروع دوباره وقتی لذت بخشه که یه پایان شیرین داشته باشه

سال جدیدمو به امید خدای مهربونم با این امید و لذت میخوام شروع کنم که ان شاءلله شما قند عسلمو با عشق و محبت و صحیح و سالم تو بغلم بگیرم

بغلی که دیگه اسمشو آغوش مادرانه میگن

آغوشی که شما خوشگل خوش عطرمو توش پرورش بدم و زندگیمو سرمست از عطر وجودت کنم ان شاءلله...

راااااااااااااااااستی پسر مامان

از 19 اسفند دارم لگد ها و حرکت دست و پاهای کوچولوت رو حس میکنم

19اسفند شب سر نماز بودم که اولین حرکات رو مثل یه نبض حس کردم

اولین ها